Η άπνοια κατά τη διάρκεια του ύπνου είναι μια κοινή δυσλειτουργία κατά την οποία έχει κανείς μια ή και περισσότερες παύσεις στην αναπνοή κατά το νυχτερινό ύπνο.

Οι παύσεις αυτές μπορεί να διαρκούν από λίγα δευτερόλεπτα έως μερικά λεπτά. Συνήθως συμβαίνει περίπου 5 με 30 φορές σε μια ώρα και η κανονική αναπνοή ξεκινά μετά από έναν δυνατό ήχο ροχαλίσματος ή με έναν ήχο πνιγμονής.

Η αντοχή του ανθρώπου εξαρτάται κυρίως από την ικανότητα του αίματος να μεταφέρει οξυγόνο στους μύες και τη δυνατότητα των μυών να το χρησιμοποιήσουν. Καθώς ο αέρας εισέρχεται στους πνεύμονες, το οξυγόνο συνδέεται με τα ερυθρά αιμοσφαίρια, πιο συγκεκριμένα σε μια ουσία που βρίσκεται στα ερυθρά αιμοσφαίρια και ονομάζεται αιμοσφαιρίνη. Στη συνέχεια η οξυ-αιμοσφαιρίνη, όπως ονομάζεται τώρα που έχει οξυγόνο, μεταφέρεται σε όλους τους ιστούς του σώματος και χρησιμοποιείται ανάλογα με τις ενεργειακές ανάγκες κάθε ιστού.

Η μοναδική ζωτική λειτουργία που δε σταματάει ποτέ να δουλεύει μέσα στο ανθρώπινο σώμα είναι η αναπνοή.

Ως ζωντανοί οργανισμοί αναπνέουμε συνέχεια. Η αναπνοή είναι ένα κομμάτι του εαυτού μας τόσο ενσωματωμένο στο μυαλό και στο σώμα μας που γίνεται εντελώς ανεπαίσθητα. Χωρίς να το καταλάβει κανείς η αναπνοή του μπορεί να γίνεται γρήγορη ή αργή, βαθιά ή ρηχή, να κατεβαίνει προς την κοιλιά ή να φτάνει μέχρι τα πλευρά κοκ. Μπορεί να αλλάζει ανάλογα με τα συναισθήματά μας, ανάλογα με την κούρασή μας, ανάλογα με τις καταχρήσεις που έχουμε κάνει (πχ τσιγάρο, ποτό) όπως επίσης ανάλογα και με τη στάση του σώματος.