Author Archive

Ιατρική συνταγή άσκησης για καρδιοπαθείς.

Ιατρική συνταγή άσκησης για καρδιοπαθείς.

Για άτομα που είναι γνωστό ή υποψιάζονται ότι έχουν πρόβλημα με την καρδιά τους, η άσκηση θα πρέπει να γίνεται πάντα μετά από καρδιολογική εκτίμηση. Θα χρειαστούν να υποβληθούν σε καρδιογράφημα, τρίπλεξ καρδιάς και πιθανότατα σε τεστ κοπώσεως.

Σε αυτά τα άτομα η άσκηση, κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις, είναι ευεργετική και ίσως περισσότερο από μια προληπτική φαρμακευτική αγωγή. Ο γιατρός μπορεί και είναι σε θέση να συνταγογραφήσει την άσκηση, δηλαδή να προτείνει τα όρια και τους στόχους στους εξειδικευμένους σε καρδιοπαθείς, γυμναστές.

Ένα ασφαλές πρόγραμμα άσκησης για αυτούς τους ασθενείς είναι το παρακάτω:

Ζέσταμα: διατάσεις για 5-10 λεπτά.
Μυϊκή ενδυνάμωση: με ασκήσεις αντίστασης, για όλες τις μεγάλες μυϊκές ομάδες, για διάρκεια 10-20 λεπτά, 2 φορές την εβδομάδα.
Καρδιοαναπνευστική άσκηση:

Συχνότητα: 1-2 φορές την ημέρα, για 5 ημέρες την εβδομάδα.

Διάρκεια: 30-45 λεπτά

Ένταση: 20 σφυγμούς/λεπτό πάνω από τις σφυγμούς/λεπτό σε ηρεμία.

Τύπος άσκησης: διάδρομος, ποδήλατο, εργόμετρο χειρός, σκαλοπάτια.

4. Αποθεραπεία: ήπια αεροβική και διατάσεις για 5-10 λεπτά.

  • Print
  • Digg
  • Facebook
  • Twitter
  • Google Bookmarks
  • Add to favorites
  • Google Buzz
  • LinkedIn
Η χοληστερίνη θέλει περισσότερη άσκηση.

Η χοληστερίνη θέλει περισσότερη άσκηση.

Η δυσλιπιδαιμία είναι μια κατηγορία διαταραχών του μεταβολισμού των λιπιδίων και παρουσιάζεται με αυξημένες τιμές της χοληστερόλης και των τριγλυκεριδίων στο αίμα. Η πρωτοπαθής δυσλιπιδαιμία που είναι και η πιο συχνή (98%) οφείλεται σε συνδυασμό γενετικών και μεταβολικών παραγόντων. Αμιγή υπερχοληστερολαιμία κα συνδυασμένη υπερχοληστερολαιμία παρουσιάζονται σε περιπτώσεις υπερβολικής κατανάλωσης λιπαρών. Στην αμιγή υπερχοληστερολαιμία έχουμε αύξηση μόνο της LDL και στη συνδυασμένη υπερχοληστερολαιμία έχουμε αύξηση των τριγλυκεριδίων, της LDL, των IDL και VLDL, σε συνδυασμό με χαμηλή HDL.

  • Print
  • Digg
  • Facebook
  • Twitter
  • Google Bookmarks
  • Add to favorites
  • Google Buzz
  • LinkedIn
Η άσκηση βοηθά στη θεραπεία της υπέρτασης.

Η άσκηση βοηθά στη θεραπεία της υπέρτασης.

Η υπέρταση είναι ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη εμφράγματος, αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου και για τον αιφνίδιο θάνατο. Τα όρια των παθολογικών τιμών της πίεσης με των φυσιολογικών είναι δυσδιάκριτά, αφού οι παραπάνω επικίνδυνες καταστάσεις εμφανίζονται ακόμα και σε χαμηλά επίπεδα πίεσης στο αίμα. Σε μια μετά-ανάλυση με 61 μελέτες (1 εκατομμύριο άτομα) έδειξε ότι ο καρδιαγγειακός κίνδυνος μειώνεται γραμμικά όσο μειώνεται η αρτηριακή πίεση, μέχρι τα επίπεδα των 115 mmHg για τη συστολική πίεση και των 75 mmHg. Μια μείωση κατά 20mmHg στη συστολική πίεση μειώνει 50% τον καρδιαγγειακό κίνδυνο και το ίδιο συμβαίνει όταν μειώνεται η διαστολική κατά 10mmHg.

  • Print
  • Digg
  • Facebook
  • Twitter
  • Google Bookmarks
  • Add to favorites
  • Google Buzz
  • LinkedIn
Συμβουλές πριν την άσκηση για διαβητικούς

Συμβουλές πριν την άσκηση για διαβητικούς

Η πλειονότητα των διαβητικών τύπου 2 μπορούν να ασκούνται χωρίς ιδιαίτερες συστάσεις. Όμως, οι ασθενείς που λαμβάνουν σουλφονυλουρία η μεταγευματικώς δρώντες παράγοντες, ή ινσουλίνη, θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικoί για να μην πάθουν υπογλυκαιμία. Η τακτική θα πρέπει να είναι συχνός έλεγχος της τιμής της γλυκόζης, κατάλληλη διατροφή και προσαρμογή στη δόση της ινσουλίνης.
Για να προστατευτεί κανείς από την υπογλυκαιμία, θα πρέπει να καταναλώνει 10-15 γρ. υδατανθράκων 30 λεπτά πριν την άσκηση. Σε περίπτωση άσκησης μεγάλης διάρκειας θα πρέπει να καταναλώνει 10-20 γρ. υδατανθράκων για κάθε 30 λεπτά άσκησης.

  • Print
  • Digg
  • Facebook
  • Twitter
  • Google Bookmarks
  • Add to favorites
  • Google Buzz
  • LinkedIn
Οι γιατροί πρέπει να παρακινούν τους διαβητικούς για άσκηση

Οι γιατροί πρέπει να παρακινούν τους διαβητικούς για άσκηση

Οι ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 πρέπει να παρακινούνται να αυξήσουν τη φυσική τους δραστηριότητα από τους ίδιους τους γιατρούς. Έρευνες έχουν δείξει ότι οι γιατροί δεν αφιερώνουν αρκετό χρόνο για να πείσουν τους ασθενείς να αυξήσουν τη φυσική τους δραστηριότητα. Ο λόγος τις περισσότερες φορές είναι η έλλειψη χρόνου από μεριάς των γιατρών αλλά η πραγματική αιτία είναι ότι οι ίδιοι οι γιατροί δεν έχουν πειστεί για την αποτελεσματικότητα της άσκησης στη θεραπεία του σακχαρώδη διαβήτη. Επίσης δεν είναι ικανοί τις περισσότερες φορές να απαντήσουν σε απλές ερωτήσεις των ασθενών, για το ποια άσκηση, σε ποια ένταση και ποια διάρκεια, είναι ωφέλιμη για την κατάστασή τους.

  • Print
  • Digg
  • Facebook
  • Twitter
  • Google Bookmarks
  • Add to favorites
  • Google Buzz
  • LinkedIn
Η άσκηση ωφελεί πολλαπλά τα άτομα με Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 2

Η άσκηση ωφελεί πολλαπλά τα άτομα με Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 2

Ο Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου 2 είναι μια μεταβολική ασθένεια που χαρακτηρίζεται από υπεργλυκαιμία και ανώμαλο μεταβολισμό της γλυκόζης των λιπών και των πρωτεϊνών. Η ασθένεια αυτή είναι αποτέλεσμα της αντίστασης στην ινσουλίνη στο μυϊκό σύστημα και στην ανεπάρκεια των β-κυττάρων του παγκρέατος όπου εκκρίνουν, με το χρόνο, λιγότερη ινσουλίνη. Ο Σακχαρώδης διαβήτης υπάρχει συνήθως αρκετά χρόνια πριν διαγνωσθεί και περισσότεροι από τους μισούς διαβητικούς που πρωτοδιαγιγνόσκωνται εμφανίζουν κάποια από τις επιπλοκές του Διαβήτη. Ειδικότερα εμφανίζουν μακροαγγειακές επιπλοκές όπως στεφανιαία νόσο, αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια, και περιφερική αγγειοπάθεια στα κάτω άκρα.

  • Print
  • Digg
  • Facebook
  • Twitter
  • Google Bookmarks
  • Add to favorites
  • Google Buzz
  • LinkedIn
Η άσκηση μειώνει την αντίσταση στην ινσουλίνη.

Η άσκηση μειώνει την αντίσταση στην ινσουλίνη.

Η αντίσταση στην ινσουλίνη δημιουργεί πρόβλημα στη ρύθμιση του σακχάρου. Αυτό φαίνεται στο πρωινό σάκχαρο νηστείας όταν αυτό είναι > 100. Η κατάσταση αυτή περιγράφεται και ως διαταραχή ανοχής στη γλυκόζη. Το 40% των ατόμων με αντίσταση στην ινσουλίνη θα αναπτύξουν Σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 μέσα σε 5 με 10 χρόνια, ενώ οι υπόλοιποι θα συνεχίσουν να έχουν αντίσταση στην ινσουλίνη με ρυθμισμένο όμως το σάκχαρο. Η συνοσηρότητα με άλλες καταστάσεις όπως παχυσαρκία, δυσλιπιδαιμία και υπέρταση είναι πολύ συνηθισμένη στα άτομα με αντίσταση στην ινσουλίνη. Επιπλέον η αντίσταση στην ινσουλίνη συνδυάζεται με αυξημένες πιθανότητες ανάπτυξης της στεφανιαίας νόσου.

  • Print
  • Digg
  • Facebook
  • Twitter
  • Google Bookmarks
  • Add to favorites
  • Google Buzz
  • LinkedIn
Προοπτικές έρευνας στο πεδίο της συνταγογράφησης της άσκησης

Προοπτικές έρευνας στο πεδίο της συνταγογράφησης της άσκησης

Η βελτίωση της υγείας και των βιολογικών παραμέτρων των ασθενών με την αύξηση της φυσικής δραστηριότητας αποδεικνύεται από μεγάλο αριθμό ερευνών. Η έρευνα όμως δεν έχει προχωρήσει στην εξειδίκευση των προγραμμάτων της άσκησης σε κάθε ασθένεια και δεν έχει καθορίσει τους στόχους, που θα πρέπει να έχει ο κάθε ασθενής.
Παρακάτω παραθέτονται οι βασικές κατευθυντήριες οδηγίες για ερευνητική ανάπτυξη, σύμφωνα με την Physical Activity Advisory Committee του US Health Department.
• Πρέπει να μελετηθεί η επίδραση της άσκησης στην υγεία σε σχέση με το είδος, την ποσότητα και την ένταση αυτής.

  • Print
  • Digg
  • Facebook
  • Twitter
  • Google Bookmarks
  • Add to favorites
  • Google Buzz
  • LinkedIn
Πρέπει με κάθε τρόπο να ιδρώσω!

Πρέπει με κάθε τρόπο να ιδρώσω!

Πολλοί άνθρωποι όταν παίρνουν τη μεγάλη απόφαση να γυμναστούν για να χάσουν βάρος, ανυπομονούν να δουν την βελόνα της ζυγαριάς να κατρακυλάει. Η πιο εύκολη λύση σε αυτή τη περίπτωση φαντάζει ο ιδρώτας και έτσι επιδιώκουν να ιδρώσουν όσο γίνεται περισσότερο και γρηγορότερα. Κάποιοι βγαίνουν να τρέξουν το μεσημέρι χωρίς να πιουν ούτε γουλιά, ενώ κάποιοι άλλοι πιο πονηροί χρησιμοποιούν φόρμες εφίδρωσης. Το αποτέλεσμα είναι βέβαια εντυπωσιακό και σε μια δυο ημέρες φαίνεται ότι έχουν χάσει δύο ή τρία κιλά. Όπως όλοι καταλαβαίνουμε δεν έχει χαθεί τίποτα περισσότερο από νερό και ο οργανισμός βρίσκεται σε κατάσταση αφυδάτωσης.

  • Print
  • Digg
  • Facebook
  • Twitter
  • Google Bookmarks
  • Add to favorites
  • Google Buzz
  • LinkedIn
Στην υπέρταση οι δυνατοί άντρες ζουν περισσότερο!

Στην υπέρταση οι δυνατοί άντρες ζουν περισσότερο!

Οι υπερτασικοί άνδρες που έχουν περισσότερη μυϊκή δύναμη, φαίνεται ότι κινδυνεύουν λιγότερο να πεθάνουν από τους αδύναμους υπερτασικούς. Ακόμα και όταν έχουν την ίδια φυσική κατάσταση στο καρδιοαναπνευστικό τους σύστημα οι δυνατοί κινδυνεύουν λιγότερο κατά 34%, όπως αποδείχθηκε σε μια μελέτη, στην οποία οι συμμετέχοντες ήταν σε παρακολούθηση για 18 χρόνια. Οι άντρες που είχαν τη μικρότερη θνησιμότητα ήταν αυτοί που συνδύαζαν μεγάλη μυϊκή δύναμη με καλή καρδιοαναπνευστική φυσική κατάσταση. Αν και οι ερευνητές συνιστούν προσοχή στην ερμηνεία των αποτελεσμάτων, τα αποτελέσματα αυτά συμφωνούν με παλαιότερες έρευνες που αναφέρονταν σε μη υπερτασικούς.
Στην συγκεκριμένη έρευνα συμμετείχαν 1506 άντρες, ηλικίας άνω των

  • Print
  • Digg
  • Facebook
  • Twitter
  • Google Bookmarks
  • Add to favorites
  • Google Buzz
  • LinkedIn