Διαβήτης
Συμβουλές πριν την άσκηση για διαβητικούς
Η πλειονότητα των διαβητικών τύπου 2 μπορούν να ασκούνται χωρίς ιδιαίτερες συστάσεις. Όμως, οι ασθενείς που λαμβάνουν σουλφονυλουρία η μεταγευματικώς δρώντες παράγοντες, ή ινσουλίνη, θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικoί για να μην πάθουν υπογλυκαιμία. Η τακτική θα πρέπει να είναι συχνός έλεγχος της τιμής της γλυκόζης, κατάλληλη διατροφή και προσαρμογή στη δόση της ινσουλίνης.
Για να προστατευτεί κανείς από την υπογλυκαιμία, θα πρέπει να καταναλώνει 10-15 γρ. υδατανθράκων 30 λεπτά πριν την άσκηση. Σε περίπτωση άσκησης μεγάλης διάρκειας θα πρέπει να καταναλώνει 10-20 γρ. υδατανθράκων για κάθε 30 λεπτά άσκησης.
Οι γιατροί πρέπει να παρακινούν τους διαβητικούς για άσκηση
Οι ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 πρέπει να παρακινούνται να αυξήσουν τη φυσική τους δραστηριότητα από τους ίδιους τους γιατρούς. Έρευνες έχουν δείξει ότι οι γιατροί δεν αφιερώνουν αρκετό χρόνο για να πείσουν τους ασθενείς να αυξήσουν τη φυσική τους δραστηριότητα. Ο λόγος τις περισσότερες φορές είναι η έλλειψη χρόνου από μεριάς των γιατρών αλλά η πραγματική αιτία είναι ότι οι ίδιοι οι γιατροί δεν έχουν πειστεί για την αποτελεσματικότητα της άσκησης στη θεραπεία του σακχαρώδη διαβήτη. Επίσης δεν είναι ικανοί τις περισσότερες φορές να απαντήσουν σε απλές ερωτήσεις των ασθενών, για το ποια άσκηση, σε ποια ένταση και ποια διάρκεια, είναι ωφέλιμη για την κατάστασή τους.
Η άσκηση ωφελεί πολλαπλά τα άτομα με Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 2
Ο Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου 2 είναι μια μεταβολική ασθένεια που χαρακτηρίζεται από υπεργλυκαιμία και ανώμαλο μεταβολισμό της γλυκόζης των λιπών και των πρωτεϊνών. Η ασθένεια αυτή είναι αποτέλεσμα της αντίστασης στην ινσουλίνη στο μυϊκό σύστημα και στην ανεπάρκεια των β-κυττάρων του παγκρέατος όπου εκκρίνουν, με το χρόνο, λιγότερη ινσουλίνη. Ο Σακχαρώδης διαβήτης υπάρχει συνήθως αρκετά χρόνια πριν διαγνωσθεί και περισσότεροι από τους μισούς διαβητικούς που πρωτοδιαγιγνόσκωνται εμφανίζουν κάποια από τις επιπλοκές του Διαβήτη. Ειδικότερα εμφανίζουν μακροαγγειακές επιπλοκές όπως στεφανιαία νόσο, αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια, και περιφερική αγγειοπάθεια στα κάτω άκρα.
Η άσκηση μειώνει την αντίσταση στην ινσουλίνη.
Η αντίσταση στην ινσουλίνη δημιουργεί πρόβλημα στη ρύθμιση του σακχάρου. Αυτό φαίνεται στο πρωινό σάκχαρο νηστείας όταν αυτό είναι > 100. Η κατάσταση αυτή περιγράφεται και ως διαταραχή ανοχής στη γλυκόζη. Το 40% των ατόμων με αντίσταση στην ινσουλίνη θα αναπτύξουν Σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 μέσα σε 5 με 10 χρόνια, ενώ οι υπόλοιποι θα συνεχίσουν να έχουν αντίσταση στην ινσουλίνη με ρυθμισμένο όμως το σάκχαρο. Η συνοσηρότητα με άλλες καταστάσεις όπως παχυσαρκία, δυσλιπιδαιμία και υπέρταση είναι πολύ συνηθισμένη στα άτομα με αντίσταση στην ινσουλίνη. Επιπλέον η αντίσταση στην ινσουλίνη συνδυάζεται με αυξημένες πιθανότητες ανάπτυξης της στεφανιαίας νόσου.
Η γυμναστική «σύμμαχος» στην πρόληψη του διαβήτη
“Φυσικός τρόπος”
Τρίκαλα – Αν και όλοι μας γνωρίζουμε ότι η άσκηση κάνει καλό στην υγεία μας εν τούτοις ίσως δεν συνειδητοποιούμε πόσο καλό κάνει ως προς την πρόληψη αλλά και θεραπεία του διαβήτη τύπου ΙΙ. Η Ελληνική Εταιρεία Βιοχημείας και Φυσιολογίας της Άσκησης (ΕΕΒΦΑ) μας ενημερώνει σχετικά με τη χρησιμότητα της άσκησης για την πρόληψη αλλά και την αντιμετώπιση της νόσου.
Ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου ΙΙ σύμφωνα με τον καθηγητή Εργοφυσιολογίας στο Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης Σάββα Τοκμακίδη, αποτελεί μια πραγματική πληγή για την υγεία στις ανεπτυγμένες κοινωνίες προκαλώντας μεγάλο αριθμό θανάτων και ακρωτηριασμών.
Προοπτικές έρευνας στο πεδίο της συνταγογράφησης της άσκησης
Η βελτίωση της υγείας και των βιολογικών παραμέτρων των ασθενών με την αύξηση της φυσικής δραστηριότητας αποδεικνύεται από μεγάλο αριθμό ερευνών. Η έρευνα όμως δεν έχει προχωρήσει στην εξειδίκευση των προγραμμάτων της άσκησης σε κάθε ασθένεια και δεν έχει καθορίσει τους στόχους, που θα πρέπει να έχει ο κάθε ασθενής.
Παρακάτω παραθέτονται οι βασικές κατευθυντήριες οδηγίες για ερευνητική ανάπτυξη, σύμφωνα με την Physical Activity Advisory Committee του US Health Department.
• Πρέπει να μελετηθεί η επίδραση της άσκησης στην υγεία σε σχέση με το είδος, την ποσότητα και την ένταση αυτής.
Φυσική Δραστηριότητα: Ένα από τα σημαντικότερα αντιδιαβητικά φάρμακα
Η φυσική δραστηριότητα (αυτό που συνιθίζουμε να αποκαλούμε «άσκηση», παρέχοντάς την ως μονολεκτική και σύντομη οδηγία σε διαβητικούς και παχύσαρκους ασθενείς, χωρίς δυστυχώς να επιμένουμε σε αυτή) αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα… αντιδιαβητικά φάρμακα για την καταπολέμηση του σακχαρώδους διαβήτη. Ήδη από την εποχή του Αριστοτέλη η άσκηση αποτελούσε ένα από τα λιγοστά μέσα θεραπείας, καθώς παρατηρήθηκε ότι τα συμπτώματα του διαβήτη βελτιώνονταν μετά από σωματική άσκηση. Ο λόγος είναι η σημαντική κινητοποίηση του μυϊκού μας ιστού, ο οποίος χρησιμοποιεί τη γλυκόζη του αίματος ως καύσιμο προκειμένου να δραστηριοποιηθεί.
«Τζάμπα» το… τρέξιμο για έναν στους πέντε
Περίπου το 20% του πληθυσμού δεν έχει οφέλη από την αερόβια γυμναστική που κάνει, σύμφωνα με έρευνα ειδικών από το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου.«Υπεύθυνα και σε αυτήν την περίπτωση είναι κάποια γονίδια τα οποία επηρεάζουν αρνητικά την ιδιότητα της σωματικής άσκησης για καύση λίπους», διευκρινίζουν οι ειδικοί.
Συγκεκριμένα, το τζόκινγκ ή οποιαδήποτε άλλη αερόβια άσκηση, σε ορισμένα άτομα δεν έχει παρά ελάχιστα οφέλη στην πρόληψη νόσων, όπως είναι οι καρδιοπάθειες ή ο διαβήτης.
Η επίδραση της Φυσικής δραστηριότητας στον σαγχαρώδη διαβήτη
Ο σακχαρώδης διαβήτης αποτελεί ένα πολύ μεγάλο ιατρικό πρόβλημα δημόσια υγείας με πολλές κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις στο γενικό πληθυσμό.
Η συχνότητα εμφάνισης και ο επιπολασμός του σακχαρώδη διαβήτη και ιδιαίτερα του διαβήτη τύπου 2 αυξάνεται διαρκώς παγκοσμίως ως αποτέλεσμα του σύγχρονου τρόπου ζωής, που χαρακτηρίζεται από
αυξημένη πρόσληψη θερμίδων και λίπους, μειωμένης σωματικής άσκησης και καταπόνησης.
Η σωματική άσκηση αποτελεί τον αποτελεσματικότερο τρόπο πρωτογενούς και δευτερογενούς αντιμετώπισης του διαβήτη. Συγκεκριμένα μπορεί να επιτεχθεί τόσο με τη μέτριας έντασης σωματική άσκηση
Όταν ο Διαβήτης φτάνει… στα άκρα!
Ένας σημαντικός παράγοντας ρύθμισης του Σακχαρώδη Διαβήτη είναι η άσκηση, ή το απλό περπάτημα. Η υγεία των ποδιών είναι, λοιπόν, σημαντική για να μπορεί ο ασθενής να διατηρεί ένα αυξημένο επίπεδο φυσικής δραστηριότητας.
Είναι γνωστό ότι ο Διαβήτης προκαλεί πολλά προβλήματα. Οι τιμές του σακχάρου όταν είναι αρρύθμιστες επιταχύνουν την ανάπτυξη των επιπλοκών, με πιο συνηθισμένες την στεφανιαία νόσο, την νεφρική ανεπάρκεια, την διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια, την περιφερική αγγειοπάθεια και την αυτόνομη νευροπάθεια. Όταν όμως ο Διαβήτης φτάνει… στα άκρα, γίνεται τρομακτικός, γιατί τότε ο ασθενής έρχεται αντιμέτωπος με την απειλή του ακρωτηριασμού στα πόδια! Η κατάσταση αυτή ονομάζεται σύνδρομο του
Greek
English
French
German
Italian
Portuguese
Russian
Spanish
